Dijk, elke lage bergkam of aarden wal die langs de randen van een beek of riviergeul is gebouwd om overstroming van het aangrenzende land te voorkomen. Kunstmatige dijken zijn doorgaans nodig om de stroming van rivieren die door brede, vlakke uiterwaarden slingeren te beheersen. Dijken zijn meestal taluds die breed genoeg zijn gebouwd, zodat ze niet instorten of eroderen wanneer ze verzadigd zijn met vocht van rivieren die op ongewoon hoge niveaus stromen. Gras of een andere matachtige vegetatie wordt op de oever van de dijk geplant, zodat de erosie tot een minimum wordt beperkt.
Dijken die bewoonde rivierdalgebieden beschermen tegen overstromingen tijdens overstromingen behoorden tot de vroegste technische werken. In het oude Egypte werd een reeks dijken gebouwd langs de linkeroever van de rivier de Nijl gedurende meer dan 600 mijl (966 km), van Aswan tot de Middellandse Zee. De coöperatieve en gecoördineerde onderneming die betrokken was bij het bouwen van zulke lange, massieve taluds, moet een sterke stimulans zijn geweest voor de ontwikkeling van een georganiseerde samenleving en een eengemaakte regering in het oude Egypte, evenals in het oude Mesopotamië en China, die zich bezighielden met soortgelijke waterbouwkundige projecten.
Een van de grootste moderne dijkenstelsels is gebouwd langs de rivier de Mississippi en haar zijrivieren en binnenwateren in de brede alluviale vallei die zich zuidwaarts uitstrekt van Cape Girardeau, Mo., tot de Mississippi-delta, een afstand van ongeveer 1.600 km rivierkanaal. Deze dijken, begonnen door Franse kolonisten in Louisiana in de vroege 18e eeuw, waren in 1735 ongeveer 3 voet (0,9 m) hoog en waren gebouwd langs de oevers van de rivier van 48 kilometer ten noorden van New Orleans tot 12 mijl (19 mijl) km) ten zuiden van die stad. Het systeem werd uitgebreid tot halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw meer dan 5.600 km aan dijken met een gemiddelde hoogte van ongeveer 24 voet (7 m), met enkele dijken van 50 voet (15 m) hoog.
Sommige met slib beladen stromen, als hun stroming vertraagt, kunnen sediment in hun bed tussen hun omhullende dijken afzetten en zo hun kanalen hoger bouwen dan de omringende uiterwaarden. Dergelijke stromen doorbreken vaak de dijken, stromen naar lager gelegen grond en veroorzaken catastrofale overstromingen. De lagere delen van de Huang Ho in China staan bekend om dit soort gedrag. De benedenloop van de rivier de Mississippi ligt ook op zulke 'mid-valley-ruggen'.
