Longmen-grotten, Wade-Giles-romanisatie Longmannen, reeks Chinese grottempels uitgehouwen in de rots van een hoge rivieroever ten zuiden van de stad Luoyang, in de provincie Henan. Het grottencomplex, dat in 2000 op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, is een van de populairste toeristische bestemmingen van China.
Quiz
Natuurwonderen
Waar vind je een barchan?
De tempels zijn laat begonnen in de Bei (Northern) Wei-dynastie (386–534 / 535), in de Six Dynasties-periode. Na de verplaatsing van de Bei Wei-hoofdstad van Pingcheng (het huidige Datong, provincie Shanxi) naar het zuiden naar Luoyang in 495, begon daar een nieuwe reeks grottempels. Deze waren gebaseerd op het precedent van een ambitieuze reeks grotten die in de afgelopen decennia in Yungang zijn gebouwd.
De Bei Wei-grotten in Longmen (inclusief de bekende Guyang- en Binyang-grotten) zijn intiem van schaal en vertonen complexe iconografie die elegant is bewerkt tot harde steen. De Boeddhabeelden - gekleed in het kostuum van de Chinese geleerde, met een golvende draperie die over een afgeplatte figuur valt - geven een voorbeeld van wat bekend staat als de Longmen-stijl, in tegenstelling tot de meer geblokte Yungang-stijl (zie Northern Wei-sculptuur).
Construction at the site continued sporadically throughout the 6th century and culminated in the Tang dynasty (618–907) with the construction of a cave shrine, known as Fengxian Si. This truly monumental temple was carved out over the three-year period between 672 and 675. The square plan measures about 100 feet (30 metres) on each side, and a colossal seated Buddha figure upon the back wall, flanked by attendant figures, is more than 56 feet (17 metres) high.
