Butchers Taste Test Vegan Food (Mei 2024)
Pemmican, gedroogd vlees, traditioneel bizons (elanden, kariboes, herten of rundvlees kunnen ook worden gebruikt), fijngemalen tot grof poeder en gemengd met een gelijke hoeveelheid gesmolten vet, en af en toe saskatoonbessen, veenbessen en zelfs (voor speciale gelegenheden)) kersen, krenten, appelbessen of bosbessen. Het woord pemmican is afgeleid van de Cree pimikan, wat 'vervaardigd vet' betekent. Gekoeld en genaaid in zakken van bizonhuiden in partijen van 41 kg, was pemmican een dicht, eiwitrijk, energierijk voedsel dat gemakkelijk kon worden opgeslagen en vervoerd om reizigers in de pelshandel te voorzien die in Noord-Amerikaanse prairiegebieden reizen, waar, vooral in de winter kan voedsel schaars zijn.
Peter Pond wordt gecrediteerd met het introduceren van dit essentiële voedsel in de handel in 1779, nadat hij het had verkregen van de Chipewyans in de regio Athabasca. Later werden posten langs de rivieren Red, Assiniboine en North Saskatchewan gewijd aan het verwerven van pemmican van Aboriginal-volkeren die in de regio en de Métis woonden. Métis reisde naar de prairie in Red River-karren (karren die volledig van hout waren gemaakt en aan elkaar waren vastgemaakt met leer), doodde en geslachte bizons, veranderde het vlees in pemmican en verscheepte het in zakken naar pelshandelsposten als Fort Alexander, Cumberland House, Fort Garry, Norway House en Edmonton House. Pemmican was voldoende belangrijk voor de regionale economie dat gouverneur Miles Macdonell in 1814 de rampzalige maar kortstondige Pemmican Proclamation doorging, die de export van voedselvoorraden verbood, inclusief pemmican,van de Red River Colony en begon bijna een oorlog met de Métis.
Pemmican werd ook buiten de regio gemaakt en gebruikt, bijvoorbeeld door de Royal Navy, die verschillende poolexpedities verzorgde met pemmican rundvlees gemaakt in Engeland.
De originele versie van dit item is gepubliceerd door The Canadian Encyclopedia.
