Glycosaminoglycans and Proteoglycans (Mei 2024)
Protrombine, glycoproteïne (koolhydraat-eiwitverbinding) dat voorkomt in bloedplasma en een essentieel onderdeel van het bloedstollingsmechanisme. Protrombine wordt in trombine omgezet door een stollingsfactor die bekend staat als factor X of protrombinase; trombine zorgt er vervolgens voor dat fibrinogeen, ook in plasma aanwezig, wordt omgezet in fibrine, dat in combinatie met bloedplaatjes uit het bloed een stolsel vormt (een proces dat coagulatie wordt genoemd). Onder normale omstandigheden wordt protrombine alleen in trombine veranderd als er letsel optreedt aan de weefsels of de bloedsomloop of beide; daarom worden er geen fibrine en bloedstolsels gevormd, behalve als reactie op bloeding.
Hypoprothrombinemie, een tekort aan protrombine, wordt gekenmerkt door een neiging tot langdurig bloeden. Het wordt meestal geassocieerd met een tekort aan vitamine K, wat nodig is voor de synthese van protrombine in de levercellen. Bij volwassenen komt de aandoening het meest voor in gevallen van obstructieve geelzucht, waarbij de galstroom naar de darm wordt onderbroken - gal is nodig voor de intestinale absorptie van vitamine K. Het kan ook het gevolg zijn van een algemene leverfunctiestoornis en darmcel functie of overdosis van warfarine en gerelateerde therapeutische anticoagulantia.
