Bloeddruk, RAAS en hypertensie (Mei 2024)
Renine-angiotensinesysteem, fysiologisch systeem dat de bloeddruk reguleert.
endocrien systeem: het renine-angiotensinesysteem
Het renine-angiotensinesysteem bij zoogdieren wordt bij niet-zoogdieren vertegenwoordigd door de juxtaglomerulaire cellen die renine uitscheiden die geassocieerd is met de
Renine is een enzym dat in het bloed wordt uitgescheiden door gespecialiseerde cellen die de arteriolen omringen bij de ingang van de glomeruli van de nieren (de renale capillaire netwerken die de filtratie-eenheden van de nier zijn). De renine-afscheidende cellen waaruit het juxtaglomerulaire apparaat bestaat, zijn gevoelig voor veranderingen in de bloedstroom en bloeddruk. De belangrijkste stimulans voor verhoogde reninesecretie is een verminderde bloedtoevoer naar de nieren, die kan worden veroorzaakt door verlies van natrium en water (als gevolg van diarree, aanhoudend braken of overmatig transpireren) of door een vernauwing van de nierslagader. Renin katalyseert de omzetting van een plasmaproteïne genaamd angiotensinogeen in een decapeptide (bestaande uit 10 aminozuren) genaamd angiotensine I. Een enzym in het serum genaamd angiotensine-converterend enzym (ACE) zet vervolgens angiotensine I om in een octapeptide (bestaande uit acht aminozuren)) genaamd angiotensine II. Angiotensine II werkt via receptoren in de bijnieren om de secretie van aldosteron te stimuleren, dat de opname van zout en water door de nieren stimuleert, en de vernauwing van kleine slagaders (arteriolen), die een verhoging van de bloeddruk veroorzaken. Angiotensine II vernauwt de bloedvaten verder door zijn remmende werking op de heropname in zenuwuiteinden van het hormoon norepinephrine.
ACE-remmers, die de vorming van angiotensine II blokkeren, worden gebruikt bij de behandeling van hoge bloeddruk (hypertensie), die wordt veroorzaakt door overmatige vernauwing van de kleine slagaders. Geneesmiddelen die de binding van angiotensine II aan zijn receptor blokkeren, kunnen ook worden gebruikt.
