Sharpeville bloedbad Zuid-Afrikaanse geschiedenis [1960]

Slachting in Sharpeville (21 maart 1960), incident in de zwarte gemeente Sharpeville, nabij Vereeniging, Zuid-Afrika, waarbij de politie op een menigte zwarte mensen schoot, waarbij ongeveer 250 van hen werden gedood of gewond. Het was een van de eerste en meest gewelddadige demonstraties tegen apartheid in Zuid-Afrika.

Quiz

Een geschiedenisstudie: feit of fictie?

The Manhattan Project was een stadsvernieuwingsprogramma in New York City.

Het Pan-Africanist Congress (PAC), een splintergroep van het in 1959 opgerichte African National Congress (ANC), organiseerde op 21 maart 1960 een landelijke demonstratie voor de afschaffing van de Zuid-Afrikaanse paswetten. Deelnemers kregen de opdracht hun naslagwerken (pasjes) in te leveren en arrestatie uit te nodigen. Ongeveer 20.000 zwarten verzamelden zich bij een politiebureau in Sharpeville, ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Johannesburg. Nadat sommige demonstranten, volgens de politie, politieagenten en hun pantserwagens begonnen te stenigen, openden de officieren het vuur op hen met machinepistolen. Ongeveer 69 zwarten werden gedood en meer dan 180 raakten gewond, waaronder ongeveer 50 vrouwen en kinderen. In Zuid-Afrika werd de noodtoestand uitgeroepen, werden meer dan 11.000 mensen gedetineerd en werden de PAC en ANC verboden. Rapporten over het incident hielpen de internationale kritiek te richten op het apartheidsbeleid van Zuid-Afrika. Na de ontmanteling van de apartheid koos de Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela Sharpeville als locatie waar hij op 10 december 1996 de nieuwe grondwet van het land in de wet ondertekende.