Titania astronomie
Titania astronomie

Planetentour anläßl. des Astronomietages 2020 (Mei 2024)

Planetentour anläßl. des Astronomietages 2020 (Mei 2024)
Anonim

Titania, de grootste van de manen van Uranus. Het werd voor het eerst telescopisch waargenomen in 1787 door de Engelse astronoom William Herschel, die Uranus zelf zes jaar eerder had ontdekt. Titania werd genoemd door de zoon van William, John Herschel, voor een personage in het toneelstuk A Midsummer Night's Dream van William Shakespeare.

Titania draait rond op een gemiddelde afstand van 435.840 km (270.820 mijl) van het centrum van Uranus, wat het de tweede buitenste van de belangrijkste manen van de planeet maakt. De omlooptijd is 8,706 dagen, evenals de rotatieperiode. Het is dus synchroon roterend en houdt hetzelfde gezicht naar de planeet gericht en hetzelfde gezicht naar voren in zijn baan. De diameter is 1578 km (980 mijl) en heeft een dichtheid van ongeveer 1,71 gram per kubieke cm. Titania lijkt te zijn samengesteld uit gelijke delen waterijs en rotsachtig materiaal; waarschijnlijk is ook een kleine hoeveelheid bevroren methaan aanwezig. (Zie de tabel voor vergelijkende gegevens over Titania en andere Uranische satellieten.)

Manen van Uranus

naam gemiddelde afstand van het centrum van Uranus (orbitale straal; km) orbitale periode (sterrentijd; aardse dagen) * helling van de baan naar de evenaar van de planeet (graden) ** excentriciteit van de baan rotatieperiode (aardse dagen) *** straal (km) massa (10 20 kg) gemiddelde dichtheid (g / cm 3)
* R na de hoeveelheid geeft een retrograde baan aan.
** Hellingswaarden tussen haakjes zijn relatief ten opzichte van de ecliptica.
***Synchroniseren. = synchrone rotatie; de rotatie- en orbitale perioden zijn hetzelfde.
Cordelia 49.800 0.335 0.085 0.0003 20
Ophelia 53.800 0.376 0.104 0.0099 21
Bianca 59.200 0.435 0.193 0.0009 26
Cressida 61.800 0.464 0,006 0.0004 40
Desdemona 62.700 0.474 0.113 0.0001 32
Juliet 64.400 0.493 0,065 0.0007 47
Portia 66.100 0,513 0.059 0.0001 68
Rosalind 69.900 0,558 0.279 0.0001 36
Cupido 74.392 0,613 0,099 0.0013 5
Belinda 75.300 0,624 0.031 0.0001 40
Perdita 76.417 0,638 0,47 0.0116 10
Puck 86.000 0.762 0.319 0.0001 81
Mab 97.736 0.923 0.134 0,0025 5
Miranda 129.900 1.413 4.338 0.0013 synchroniseren. 235,7 0,66 1.2
Ariel 190.900 2,52 0,041 0.0012 synchroniseren. 578,9 13.5 1,67
Umbriel 266.000 4.144 0.128 0,0039 synchroniseren. 584,7 11.7 1.4
Titania 436.300 8.706 0,079 0.0011 synchroniseren. 788,9 35.2 1,71
Oberon 583.500 13.46 0,068 0,0014 synchroniseren. 761.4 30.1 1,63
Francisco 4.276.000 266.56R (145,22) 0.1459 11
Caliban 7.231.000 579.73R (140.881) 0.1587 36
Stephano 8.004.000 677.36R (144.113) 0.2292 16
Trinculo 8.504.000 749.24R (167.053) 0.22 9
Sycorax 12.179.000 1288.3R (159.404) 0,5224 75
Margaret 14.345.000 1687.01 (56.63) 0,6608 10
Prospero 16.256.000 1978.29R (151.966) 0.4448 25
Setebos 17.418.000 2225.21R (158.202) 0,5914 24
Ferdinand 20.901.000 2887.21R (169,84) 0.3682 10

Titania werd slechts één keer van dichtbij waargenomen, toen het US Voyager 2-ruimtevaartuig in 1986 snel door het Uranische systeem vloog. Afbeeldingen van ruimtevaartuigen laten zien dat het oppervlak veel heldere inslagkraters heeft met een diameter tot 50 km (30 mijl), maar weinig grote degenen, samen met loopgraven en een diepe breuklijn die zich uitstrekt over ongeveer 1.600 km (1.000 mijl). Deze en andere gerelateerde kenmerken suggereren sterk het optreden van interne geologische processen in het oude verleden van de maan.