4:3 Legendary Vietnam General Vo Nguyen Giap dies, aged 102 (Mei 2024)
Vo Nguyen Giap, (geboren 1912, An Xa, Vietnam - stierf 4 oktober 2013, Hanoi), Vietnamese militaire en politieke leider wiens perfectie van guerrilla en conventionele strategie en tactiek leidde tot de Viet Minh-overwinning op de Fransen (en tot het einde van het Franse kolonialisme in Zuidoost-Azië) en later tot de Noord-Vietnamese overwinning op Zuid-Vietnam en de Verenigde Staten.
Quiz
Amerikaanse geschiedenis en politiek
Hoeveel leden zijn er van de Amerikaanse Senaat?
Als zoon van een vurige anticolonialistische geleerde begon Giap als jongere te werken voor Vietnamese autonomie. Hij ging naar dezelfde middelbare school als Ho Chi Minh, de communistische leider, en terwijl hij nog student was in 1926, sloot hij zich aan bij de Tan Viet Cach Menh Dang, de Revolutionaire Partij van Jong Vietnam. In 1930 werd hij, als voorstander van stakingen door studenten, gearresteerd door de Franse Sûreté en veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf, maar hij werd voorwaardelijk vrijgelaten na slechts een paar maanden te hebben gediend. Na zijn studie aan het Lycée Albert-Sarraut in Hanoi, behaalde hij eind jaren dertig een diploma rechten aan de universiteit van Hanoi. Giap werd toen hoogleraar geschiedenis aan het Lycée Thanh Long in Hanoi, waar hij veel van zijn collega-leraren en studenten bekeerde tot zijn politieke opvattingen. In 1938 trouwde hij met Minh Thai en samen werkten ze voor de Indochinese Communistische Partij. Toen het feest in 1939 werd verboden, vluchtte Giap naar China, maar zijn vrouw en schoonzus werden gevangengenomen door de Franse politie. Zijn schoonzus was guillotine; zijn vrouw kreeg levenslang en stierf na drie jaar in de gevangenis.
In 1941 vormde Giap een alliantie met Chu Van Tan, guerrillaleider van de Tho, een minderheidsgroep van Noordoost-Vietnam. Giap hoopte een leger op te bouwen dat de Fransen zou verdrijven en de doelen van de Viet Minh, de Vietnamese onafhankelijkheidsbeweging van Ho Chi Minh, zou ondersteunen. Met Ho Chi Minh marcheerde Giap zijn troepen in augustus 1945 naar Hanoi en in september kondigde Ho de onafhankelijkheid van Vietnam aan, met Giap als bevelhebber van alle politie- en binnenlandse veiligheidstroepen en opperbevelhebber van de strijdkrachten. Giap keurde de terechtstelling van veel niet-communistische nationalisten goed, en hij censureerde nationalistische kranten om te voldoen aan de richtlijnen van de Communistische Partij. In de Franse Indochina-oorlog leidde Giap's briljantheid als militair strateeg en tacticus ertoe dat hij op 7 mei 1954 de beslissende slag om Dien Bien Phu won, waarmee het Franse kolonialistische regime tot een einde kwam.
Bij de verdeling van het land in juli werd Giap vice-premier, minister van defensie en opperbevelhebber van de strijdkrachten van Noord-Vietnam. Vervolgens leidde hij de strijdkrachten van het noorden naar de uiteindelijke overwinning in de oorlog in Vietnam, waardoor de Amerikanen werden gedwongen het land in 1973 te verlaten en de val van Zuid-Vietnam in 1975 teweeg te brengen. Van 1976, toen de twee Vietnams werden herenigd, tot 1980 Giap gediend als minister van nationale defensie van Vietnam; hij werd ook vice-premier in 1976. Hij was een volwaardig lid van het Politburo van de Vietnamese Communistische Partij tot 1982. Giap was de auteur van People's War, People's Army (1961), een handleiding voor guerrillaoorlogvoering op basis van zijn eigen ervaring.
