Angolan Civil War Documentary Film (Mei 2024)
War of the Triple Alliance, ook wel Paraguayaanse oorlog genoemd, Spaanse Guerra de la Triple Alianza, Portugese Guerra da Tríplice Aliança, (1864 / 65–70), het bloedigste conflict in de Latijns-Amerikaanse geschiedenis, uitgevochten tussen Paraguay en de geallieerde landen van Argentinië, Brazilië en Uruguay.
Paraguay: War of the Triple Alliance
Francisco Solano López was in 1862 de onervaren verwende zoon van een ijzeren dictator. Hij overschatte de militaire kracht van hem
Paraguay was al jaren betrokken bij grens- en tariefgeschillen met zijn machtigere buren, Argentinië en Brazilië. De Uruguayanen hadden ook moeite om hun onafhankelijkheid van diezelfde machten, vooral van Argentinië, te bereiken en te behouden.
In 1864 hielp Brazilië de leider van de Uruguayaanse Colorado-partij met het verdrijven van zijn Blanco-partij-tegenstander, waarna de dictator van Paraguay, Francisco Solano López, in de overtuiging dat het regionale machtsevenwicht werd bedreigd, oorlog ging voeren met Brazilië. Bartolomé Mitre, president van Argentinië, organiseerde vervolgens een alliantie met Uruguay (de Triple Alliance) onder leiding van Brazilië en Colorado, en samen verklaarden ze op 1 mei 1865 de oorlog aan Paraguay.
López 'actie - na zijn opbouw van een leger van 50.000 man, toen het sterkste in Latijns-Amerika - werd door velen gezien als agressie voor zelf- en nationale agressie; maar naarmate de oorlog vorderde, zagen veel Argentijnen en anderen het conflict als de veroveringsoorlog van Mitre.
Aan het begin van de oorlog, in 1865, trokken Paraguayaanse troepen noordwaarts de Braziliaanse provincie Mato Grosso in en zuidwaarts de provincie Rio Grande do Sul in. Logistieke problemen en de opbouw van de geallieerde troepensterkte, die al snel 10 tegen 1 overtrof die van Paraguay, dwong de Paraguayanen zich vervolgens terug te trekken achter hun grenzen. In juni 1865 versloegen de Braziliaanse zeestrijdkrachten een Paraguayaanse vloot op de Paraná-rivier bij Riachuelo, nabij de Argentijnse stad Corrientes; in januari 1866 hadden de geallieerden de rivieren naar Paraguay geblokkeerd. In april leidde Mitre een geallieerde binnenvallende strijdmacht naar het zuidwesten van Paraguay, maar hij werd twee jaar lang verhinderd op te rukken. Hevige veldslagen werden uitgevochten; de meest opvallende, gewonnen door de Paraguayanen in Curupayty in september 1866, remde elk geallieerd offensief bijna een jaar af. Beide partijen leden zware verliezen in de campagne.
In januari 1868 werd Mitre als opperbevelhebber vervangen door de Braziliaanse marquês (later duque) de Caxias. In februari braken Braziliaanse gepantserde schepen door de Paraguayaanse verdediging bij het rivierfort Humaitá, nabij de samenvloeiing van de Paraná- en Paraguay-rivieren, en drongen aan op Asunción, de hoofdstad. In de campagne van Lomas Valentinas in december werd het Paraguayaanse leger vernietigd. López vluchtte noordwaarts en voerde een guerrillaoorlog tot hij op 1 maart 1870 werd gedood.
Het Paraguayaanse volk was fanatiek toegewijd aan López en de oorlogsinspanning, en als gevolg daarvan vochten ze tot de ontbinding. Door de oorlog viel Paraguay volkomen neer; de vooroorlogse bevolking van ongeveer 525.000 werd teruggebracht tot ongeveer 221.000 in 1871, waarvan slechts ongeveer 28.000 mannen waren. Tijdens de oorlog leden de Paraguayanen niet alleen onder de vijand, maar ook ondervoeding, ziekte en de overheersing van López, die talloze mensen martelde en doodde. Argentinië en Brazilië voegden ongeveer 140.000 vierkante kilometer aan Paraguayaans grondgebied toe: Argentinië nam een groot deel van de regio Misiones en een deel van de Chaco in tussen de rivieren Bermejo en Pilcomayo; Brazilië heeft de provincie Mato Grosso vergroot van het geannexeerde gebied. Ze eisten allebei een grote schadevergoeding (die nooit werd betaald) en bezetten Paraguay tot 1876. Ondertussen hadden de Colorados de controle over Uruguay verkregen en ze behielden die controle tot 1958.
