Willie Stargell, bij naam van Wilver Dornel Stargell, ook wel Pops genoemd (geboren op 6 maart 1940, Earlsboro, Okla., VS - stierf op 9 april 2001, Wilmington, NC), Amerikaanse professionele honkbalspeler die de Pittsburgh Pirates naar World Series leidde kampioenschappen in 1971 en 1979.
Quiz
Beroemde Amerikaanse gezichten: feit of fictie?
Clarence Darrow was een beroemde aanklager uit de 19e eeuw.
Stargell ging naar de middelbare school in Californië, waar hij de aandacht trok van Pirates-scouts en werd getekend bij een minor league-contract. Hij maakte zijn Major League-debuut bij de Pirates - het team waarmee hij zijn hele carrière van 21 seizoenen zou doorbrengen - in 1962 en werd in 1964 geselecteerd voor zijn eerste All-Star-team. The Pirates worstelden al vroeg in de carrière van Stargell, maar het team draaide zich om de hoek in de jaren zeventig en won in het decennium zes keer de titel van de National League (NL) Eastern Division. Stargell eindigde bovenop de NL met 48 homeruns in 1971 toen hij de Pirates naar de World Series-titel leidde. In 1979 won hij het reguliere seizoen, NL Championship Series en World Series Most Valuable Player Awards op weg naar een tweede World Series Championship. Het spel van Stargell daalde in de volgende seizoenen en hij stopte met honkbal in 1982.
Een krachtige slagman, Stargell sloot zijn carrière af met 475 homeruns, een prestatie die nog indrukwekkender werd doordat hij delen van acht seizoenen speelde in Pittsburgh's spelonkachtige Forbes Field. Hij scoorde ook een carrière-slaggemiddelde van.282, met 2.232 hits en 1.540 binnengeslagen punten. Stargell werd zeven keer genoemd in het NL All-Star-team en werd in 1988 opgenomen in de Baseball Hall of Fame in Cooperstown, NY. Stargell stierf aan een beroerte twee dagen nadat een bronzen beeld van 12 voet (4 meter) van hem werd onthuld bij de opening van het nieuwe stadion van de Pirates, PNC Park.
