Martin Scorsese on the Films of Roberto Rossellini - Conversations Inside The Criterion Collection (Mei 2024)
Roberto Rossellini, (geboren op 8 mei 1906, Rome - stierf op 3 juni 1977, Rome), een van de meest bekende filmregisseurs na de Tweede Wereldoorlog van Italië. Zijn films Roma città aperta (1945; Open City) en Paisà (1946; Paisan) vestigden internationale aandacht op de Italiaanse neorealistische beweging in films.
Quiz
Karakterprofiel
Welke van deze personages komt niet voor in The Simpsons?
Als zoon van een succesvolle beeldhouwer en architect reisde hij veel door Europa. In 1931 werd het fortuin van zijn vader in beslag genomen door de Italiaanse fascistische regering, en drie jaar later begon Rossellini met klussen in de filmindustrie. Hij regisseerde een lange speelfilm, La schip bianca (1941; White Ship), maar marineofficieren maakten bezwaar tegen de anti-oorlogstoon. Zijn naam werd verwijderd uit de film en werd anoniem vrijgegeven.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog regisseerde hij korte propaganda-onderwerpen van de regering, maar was ook aangesloten bij de ondergrondse bioscoopbeweging die in het geheim de activiteiten van het antifascistische verzet vastlegde. Open City, waarin deze documentaire beelden opgenomen tijdens de oorlog zijn verwerkt, zette de stijl voor naoorlogse Italiaanse films in het gebruik van natuurlijke omgevingen en de realistische weergave van het leven in Italië tijdens de Duitse bezetting. Het speelde Anna Magnani in haar eerste filmrol van inhoud. Internationaal erkend als een van de meest opmerkelijke films van de naoorlogse periode, verdiende het Rossellini de titel van "uitvinder" van het neorealisme. Paisan, een reeks van zes afleveringen van de oorlog in Italië, kreeg ook wereldwijde erkenning.
Rossellini's techniek om de werkelijkheid te reconstrueren werd voortgezet in Germania, anno zero (1947; Germany, Year Zero) en India (1958). Een bezorgdheid over religie is duidelijk in Francesco, Giullare di Dio (1950; The Flowers of St. Francis), een reeks anekdotes over St. Francis van Assisi. Stromboli, terra di Dio (1949; Stromboli) en Viaggio in Italia (1953; The Lonely Woman) waren uitstekend in een reeks films waarin de betekenis van vrijheid werd onderzocht. Ze speelden de actrice Ingrid Bergman, wiens liefdesrelatie met Rossellini een internationaal schandaal veroorzaakte. Hun huwelijk in 1950, nadat beide van hun eerste echtgenoten hadden gescheiden, werd in 1958 nietig verklaard.
Rossellini's volgende films - Il generale della Rovere (1959; General Della Rovere), met in de hoofdrol Vittorio De Sica, een andere toonaangevende Italiaanse regisseur; Viva l'Italia (1960; "Lang leve Italië"); Era notte a Roma (1960; "Het was nacht in Rome"); en Vanina Vanini (1961; The Betrayer) - beschrijf een terugkerend patriottisch thema. In de jaren vijftig en zestig regisseerde Rossellini ook een aantal werken voor het podium en regisseerde hij zijn eerste film voor televisie in 1956. Vanaf 1964 legde hij zich toe op televisiefilms, waaronder de biografische Socrate (1970).
De realistische stijl van Rossellini heeft de ontwikkeling van belangrijke filmtalenten sterk beïnvloed, zoals regisseur Federico Fellini, die in de jaren vijftig op de voorgrond trad.
