Tarzan of the Apes film van Sidney [1918]

Tarzan of the Apes, Amerikaanse stomme film, uitgebracht in 1918, dat was de eerste van vele schermaanpassingen van Edgar Rice Burroughs 'legendarische avonturenroman Tarzan of the Apes (1912), over een jonge wees die door apen tot volwassenheid was gebracht.

Quiz

Filmschool: feit of fictie?

Geen enkele stomme film heeft ooit een Academy Award gewonnen.

De roman van Burroughs was sterk gecondenseerd voor deze versie, waardoor het laatste deel van het boek een vervolg kreeg (The Romance of Tarzan [1918]). In de film stranden Lord en Lady Greystoke aan de kust van Afrika nadat hun schip is gekaapt door muiters. Na hun dood wordt hun jonge zoon opgevoed door apen, waardoor hij de legendarische "Lord of the Apes" kan worden.

Hoewel critici deze film zelden als een bonafide klassieker beoordelen, is de relevantie van Tarzan van de Apen voor de filmgeschiedenis groot. Elmo Lincoln, die de titulaire rol speelde, was al een veteraan van vele stomme films, en hoewel zijn fysieke verschijning anders is dan die van de krachtpatsacteurs, zoals Johnny Weissmuller, die later de rol zou spelen, hielp Lincoln het karakter van Tarzan te vestigen als een tijdloze filmheld. Deze grof gemaakte film was ironisch genoeg de meest getrouwe schermversie van Burroughs 'roman tot Hugh Hudson's ambitieuze Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes (1984).

Productienota's en credits

• Studio: First National Pictures

• Regisseur: Scott Sidney

• Producent: William Parsons

• Schrijvers: Fred Miller en Lois Weber

• Speelduur: 55 minuten

Gips

• Elmo Lincoln (Tarzan)

• Enid Markey (Jane Porter)

• True Boardman (Lord Greystoke)

• Kathleen Kirkman (Lady Greystoke)