Walter E. Fernald, voluit Walter Elmore Fernald, (geboren 1859, Kittery, Maine, VS - stierf 26 november 1924, Waverley, Massachusetts), Amerikaanse arts en administrateur die bekend stond om zijn werk met verstandelijk gehandicapten aan het einde van de 19e eeuw en begin 20e eeuw.
Na zijn afstuderen aan de Medical School of Maine in 1881, werkte Fernald (1882–87) in een ziekenhuis in Wisconsin. In 1887 werd hij hoofdinspecteur van de Massachusetts School for the Feeble-Minded (later bekend als het Walter E. Fernald Development Center) in Waltham. De instelling, opgericht door Samuel Gridley Howe in 1848, was het eerste openbare asiel in de Verenigde Staten dat speciaal was opgericht om mensen met een verstandelijke beperking te huisvesten. Daar werd Fernald een prominente voorstander van het institutionaliseren van mensen met een verstandelijke beperking. Jarenlang schreef hij over wat hij 'de last van de zwakzinnigen' noemde in de rest van de samenleving, en hoewel hij pleitte voor de humane zorg voor verstandelijk gehandicapten, was hij een actieve voorstander van onvrijwillige sterilisatie, bij de Tegelijkertijd werden de wetten van de eugenetica door het hele land aangenomen door de wetgevende macht van de staat.
Fernald veranderde enkele van zijn opvattingen voor het einde van zijn leven. Hij werd een voorstander van gemeenschapsplaatsing voor veel van degenen die hij eerder kenmerkte als onderdeel van "een parasitaire, roofzuchtige klasse", en verhuisde uiteindelijk veel institutionele bewoners naar kleinere, gemeenschapsgebonden woningen. Ook kwam hij gedwongen sterilisatie af te wijzen.
