Skene, (van het Griekse skēnē, "scènebouw"), in het oude Griekse theater, een gebouw achter het speelterrein dat oorspronkelijk een hut was voor het wisselen van maskers en kostuums, maar uiteindelijk de achtergrond werd waarop het drama zich afspeelde. Voor het eerst gebruikt c. 465 voor Christus was de skene oorspronkelijk een kleine houten structuur die naar de toeschouwerskring keek. Het ontwikkelde zich tot een gebouw met twee verdiepingen versierd met kolommen, met drie deuren die werden gebruikt voor in- en uitgangen en het verschijnen van geesten en goden; het werd geflankeerd door vleugels (paraskēnia). Tegen het einde van de 5e eeuw voor Christus werd het houten skene vervangen door een permanente stenen structuur. In het Romeinse theater was het een uitgebreide gevel van een gebouw. Het moderne concept van de theatrale scène, dat een integraal en functioneel onderdeel is van het stuk, is voortgekomen uit de Renaissance. In het oude theater was de skene slechts een conventionele achtergrond.
